«Να σώσουμε το έργο ζωής του παπα-Γιώργη πριν να είναι αργά»

Προσωπική έκκληση-επιστολή της Φιλολόγου Άννας Δεληγιάννη προς την Υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη – Ας προστατευτεί το Μουσείο Λαογραφίας & Φυσικής Ιστορίας Χηλής

Θέλω να συγχαρώ και να ευχαριστήσω με όλη μου την καρδιά, την κα. Άννα Δεληγιάννη, την εξαίρετη αυτή επιστήμονα και άνθρωπο για την αγάπη και το ενδιαφέρον της προς το Μουσείο Λαογραφίας και Φυσικής Ιστορίας Ν. Χηλής και την μετριότητά μου.

Νοιώθω πολύ υποχρεωμένος. Εύχομαι ολόψυχα την εκ Θεού ανταπόδοση.

Με παρουσιάζει επιτυχώς επί σειρά ετών στις διάφορες εκδηλώσεις για το πρόσωπό μου.

Πρόσφατα έχει απευθύνει μια επιστολή και στην Υπουργό Πολιτισμού, κα. Λίνα Μνδώνη, την οποία δημοσιεύω σήμερα με προσωπική μου ευθύνη, αν και ξέρω ότι θα προσκρούσω στην εγνωσμένη μετριοφροσύνη της. Συγγνώμη Άννα.

* * *

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΗ

Προς την Υπουργό Πολιτισμού

Αξιότιμη κυρία Υπουργέ, κυρία Μενδώνη,

Στα χέρια σας φτάνει μια υπόθεση που δεν είναι απλώς γραφειοκρατική, αλλά βαθιά ανθρώπινη.

Αφορά τον παπα-Γιώργη Κομνίδη έναν άνθρωπο που υπηρέτησε την εκκλησία και το σχολείο, τον Θεό και τη γνώση, με την ίδια αφοσίωση.

Για περισσότερα από εξήντα χρόνια, με μόχθο, αγάπη και επιμονή, συνέλεξε αντικείμενα λαογραφίας και φυσικής ιστορίας από τον τόπο του,τον Έβρο – από εργαλεία των παππούδων μας μέχρι εκκλησιαστικά κειμήλια και δείγματα της φύσης.

Όλα αυτά τα στεγάζει στον δικό του χώρο -Μουσείο Λαογραφίας και Φυσικής Ιστορίας νέα Χηλή Αλεξανδρούπολη-ανοιχτά για όποιον θέλει να τα δει, χωρίς κανένα αντίτιμο.

Σήμερα, στα 95 του χρόνια, το μόνο του παράπονο είναι πως, παρά τις εκκλήσεις του, η πολιτεία δεν ανταποκρίθηκε ποτέ ουσιαστικά, αφήνοντας το έργο του εκτεθειμένο στον κίνδυνο, μετά το θάνατό του, να χαθεί.

Κι όμως, το έργο αυτό δεν είναι μόνο δικό του. Είναι δικό μας. Είναι η ζωντανή μνήμη μας, το παρελθόν που θα παραδώσουμε στα παιδιά μας.

Γνωρίζοντας πολύ καλά και τον άνθρωπο και το έργο του, αιτούμαι – μιας και δεν υπήρξε κανένα μέχρι σήμερα αποτέλεσμα και ο π. Γιώργης, μετά το θάνατο της κόρης του έχει μόνο πόνο και αδυνατεί να επιμένει στην αποκατάσταση του συγκεντρωμένου υλικού του:

1. Την άμεση μέριμνα για εξεύρεση και διάθεση κατάλληλου, ασφαλούς και μόνιμου χώρου στέγασης της συλλογής.

2. Την καταγραφή, επιστημονική ταξινόμηση και συντήρηση των αντικειμένων, με την υποστήριξη εξειδικευμένων στελεχών του Υπουργείου.

3. Την ένταξη της συλλογής σε φορέα ή πρόγραμμα του Υπουργείου Πολιτισμού, ώστε να εξασφαλιστεί η συνέχιση της λειτουργίας της και η προσβασιμότητά της στο κοινό.

Η διάσωση αυτού του έργου ζωής αποτελεί πράξη ηθικής αποκατάστασης προς τον δημιουργό του, αλλά και ουσιαστική επένδυση στη διατήρηση της πολιτιστικής μας ταυτότητας.

Σας παρακαλώ να δείτε την υπόθεση αυτή με την προσοχή που της αξίζει.

Να μην αφήσουμε έναν άνθρωπο που έδωσε τη ζωή του για τον πολιτισμό μας να φύγει με την πίκρα ότι η προσπάθειά του, πήγε χαμένη.

Να σώσουμε σήμερα αυτό που αύριο ίσως να μην υπάρχει πια.

Επικοινωνία με τον ίδιο 6944546838.

Με εκτίμηση,

Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά

Φιλόλογος (συνταξιούχος), αρθρογράφος, συγγραφέας, ποιήτρια, κριτικός λογοτεχνίας, πολιτευτής

https://elthraki.gr/2025/08/%ce%bd%ce%b1-%cf%83%cf%8e%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%ce%ad%cf%81%ce%b3%ce%bf-%ce%b6%cf%89%ce%ae%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%b1%cf%80%ce%b1-%ce%b3/

Σ.Σ. Άξιο επισκέψεως το Μουσείο του Παπα - Γιώργη στην Νέα Χιλή Αλεξ/πολης. Ακόμα πιο ΑΞΙΟ αν η Υπουργός Πολιτισμού το διασώσει και το κάνει κρατικό για να βλέπουν και να μαθαίνουν οι νέες γενιές. Το ευχόμαστε....

Απειλές και εκβιασμοί εναντίον του Περιφερειάρχη ΑΜ-Θ από τουρκόφωνα ΜΜΕ

Στο στόχαστρο των γνωστών «παρατρεχάμενων» του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής έχει μπει ο Περιφερειάρχης ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης, Χριστόδουλος Τοψίδης, ο οποίος… τόλμησε να μην χρηματοδοτήσει συναυλία της νεολαίας του Συλλόγου Επιστημόνων Μειονότητας που έγινε στην Κομοτηνή!

Τα τουρκόφωνα ΜΜΕ της περιοχής, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων συνεργάζεται με το Προξενείο λειτουργώντας ως φερέφωνο του, άρχισαν να βάλουν κατά του κ. Τοψίδη, μη διστάζοντας να τον απειλήσουν! Με απύθμενο θράσος απευθύνονται σε έναν εκλεγμένο περιφερειάρχη, σαν είναι υποτακτικό ή δουλικό τους!

Βέβαια, η φετινή απόφαση μη χρηματοδότησης της συναυλίας αποτέλεσε την υλοποίηση της σχετικής δέσμευσης του κ. Τοψίδη, μετά το περσινό φιάσκο που εξέθεσε όλους τους αρμόδιους φορείς. Υπενθυμίζεται ότι στην αντίστοιχη εκδήλωση του 2024 είχε εμφανιστεί… τουρκοκύπρια τραγουδίστρια (50 χρόνια μετά την εισβολή στην μεγαλόνησο!), η οποία ερμήνευσε το… «εμβατήριο» του Κεμάλ (!) στην «καρδιά» της Κομοτηνής. Η συναυλία είχε χρηματοδοτηθεί (και) από την Περιφέρεια, το λογότυπο της οποίας εμφανίζονταν στη σχετική αφίσα.

Μετά την άρνηση της Περιφέρειας να χρηματοδοτήσει τη φετινή συναυλία, τα «παπαγαλάκια» του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής έσταξαν χολή και πίκρα και απευθυνόμενα στον κ. Τοψίδη ισχυρίστηκαν -ούτε λίγο, ούτε πολύ- ότι η εκλογή του επετεύχθη χάρη στις ψήφους της… μειονότητας (!), η οποία «περιμένει, είναι υπομονετική και επιβάλλει τιμωρία την κατάλληλη στιγμή»!!!!

Συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο, τα «παπαγαλάκια» υποστηρίζουν ότι η μειονότητα είναι ακλόνητη (σ.σ. απέναντι σε ποιον και γιατί;) και αναμένει με αγωνία τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Προφανώς, συνεχίζουν να απειλούν και να εκβιάζουν τον κ. Τοψίδη, προσπαθώντας να του στείλουν το μήνυμα ότι στις επόμενες εκλογές οι μουσουλμάνοι δεν θα τον ψηφίσουν.

Από τα βέλη των παρατρεχάμενων του Προξενείου δεν γλίτωσαν ούτε οι μουσουλμάνοι σύμβουλοι της παράταξης του κ. Τοψίδη, τους οποίους καλούν να αναλάβουν δράση. Μάλιστα, με ύφος χιλίων καρδιναλίων, τα «παπαγαλάκια» ισχυρίζονται πως όλα αυτά δεν γίνονται για τις 2.000 ή 4.000 ευρώ επιχορήγηση της συναυλίας. Και ενδεχομένως να έχουν δίκιο.

Η φασαρία γίνεται για την υποταγή ενός εκλεγμένου Περιφερειάρχη στις ορέξεις, φαντασιώσεις και επιθυμίες ενός συστήματος διαπλοκής που έχει ενορχηστρωτή το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής και φορείς υλοποίησης τα τουρκόφωνα ΜΜΕ της περιοχής…

Άγγελος Αγγελίδης

«Ελεύθερος Τύπος»

ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΠΕΤΑΕΙ (μέρος 3ο)

 

ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΠΕΤΑΕΙ (μέρος 2ο)

 

ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΠΕΤΑΕΙ (μέρος 1ο)

 

Για τον Τάσο Ισαάκ και τον Σολωμό Σολωμού, για τον Ελληνισμό

Του Θεοφάνη Μαλκίδη

1.Η αλήθεια

Η Αναστασία Ισαάκ, η κόρη του δολοφονημένου από τους Τούρκους κατακτητές Τάσου Ισαάκ, μιλώντας στα αποκαλυπτήρια του μνημείου για τον πατέρα της και για τον Σολωμό Σολωμού, είπε την αλήθεια, την οποία έχουν λησμονήσει όλες και όλοι:

«Ο πατέρας μου Τάσος Ισαάκ ξυλοκοπείται μέχρι θανάτου στη νεκρή ζώνη της Δερύνειας. Όλοι όσοι βρισκόμαστε εδώ, έχουμε παρακολουθήσει τα στιγμιότυπα της δολοφονίας του. Οι βάρβαροι, με τη βοήθεια του κατοχικού στρατού, χτύπησαν μέχρι θανάτου έναν άοπλο άνθρωπο. Με ρόπαλα, πέτρες, και ξύλα. Είναι ανάγκη να καταλάβουμε τη βαρβαρότητα, γιατί ένας άνθρωπος, ο πατέρας μου, άφησε την τελευταία του πνοή εκεί που τώρα χιλιάδες συμπατριώτες μας διέρχονται για τσιγάρα και μια ψευδαίσθηση πολυτελείας. […] Ζούμε, δυστυχώς, σε μια διαρκή παραίτηση, γιατί δεν διεκδικήσαμε ποτέ, τίποτα περισσότερο. Οι δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι, χαρίζουν τις περιουσίες μας κι εμείς συνεχίζουμε να ζούμε σε ένα σάπιο τίποτα μιας «κανονικότητας» που κτίστηκε πάνω στη λήθη και στην αμνησία. Ζούμε σε μια κατάσταση που δημιούργησαν οι δολοφόνοι γιατί ξεχάσαμε ποιοι πλήρωσαν με αίμα.

Δεν δεχόμαστε η θυσία του Τάσου και του Σολωμού να πάνε χαμένες. Δεν δεχόμαστε να καπηλεύονται τα ονόματα των ηρώων, να οικειοποιούνται το φως τους για να φωτίσουν το δικό τους σκοτάδι. Δεν δεχόμαστε, αυτοί που δεν κούνησαν το δακτυλάκι τους για να συλληφθούν οι δολοφόνοι, να μιλούν για τη θυσία τους. Αυτοί που δεν ζήτησαν ούτε απολογία για εκείνες τις δολοφονίες και συμβιβάζονται με τους κατακτητές της πατρίδας μας. Δεν ανεχόμαστε τη λήθη. Απαιτούμε, όπως στήθηκε αυτό το μνημείο, να αποδοθεί και δικαιοσύνη, να συλληφθούν οι δολοφόνοι, με σκοπό να ανοίξει ο δρόμος της απελευθέρωσης.

- Advertisement -

Για αυτούς τους δυο ενωθήκαμε και συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε, για να βρούμε τον δρόμο ως τη Λάπηθο, την Κερύνεια, την Αμμόχωστο, τη Μόρφου. Μέχρι εκεί που ήθελε να φτάσει ο πατέρας μου, μέχρι εκεί που έβλεπε ο Σολωμός ανεβαίνοντας στον ιστό της κατοχής».

2.Το ατιμώρητο έγκλημα

Όσοι έχουμε μνήμη του Αυγούστου του 1996, ξέρουμε ότι αυτό που συνέβη από τις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου μέχρι την κατοχική γραμμή, ήταν το ξέσπασμα ελευθερίας. Αυτής της μοναδικής κατάστασης, βιολογικής και πνευματικής, που χρειάζεται κάθε άνθρωπος, πόσο μάλλον η Ελληνίδα και ο Έλληνας που έχει γνώση της ιστορικής διαδρομής του έθνους και διακατέχεται από αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό και το όραμα είναι να ζει ελεύθερα.

Μπορεί οι πολλοί, οι περισσότεροι, να συμβιβάστηκαν, να έχουν κουραστεί, να επαναλαμβάνουν μονότονα τα περί Ομοσπονδίας (για αυτά δεν κουράστηκαν…), αλλά πάντοτε υπήρξαν άνθρωποι που ύψωσαν ανάστημα. Οι νέοι, οι μαθητές, οι φοιτητές, αυτούς που τους έλεγαν «αλήτες», όπως γράφει ο Ελύτης, με τις μοτοσικλέτες, τις μοτόρες, όπως τις ονομάζουν στην Κύπρο.

Η 11η Αυγούστου του 1996, αποκάλυψε ένα ακόμη ήρωα, ναι μπορούμε να αποκαλούμε έτσι τον Τάσο Ισαάκ, όπως έτσι μπορούμε να ονομάζουμε τους δικούς μας ανθρώπους που αντιστάθηκαν στον Αττίλα το 1974 και είναι ακόμη αγνοούμενοι. Η 14η Αυγούστου του 1996, φανέρωσε έναν ακόμη ήρωα, το Σολωμό Σολωμού, που φώναξε «πάμε να κατεβάσουμε τις σημαίες τους». Και ο Αττίλας επανέλαβε τη βία, μ’ αυτήν που πορεύεται ανά τους αιώνες, επαναλαμβάνοντας ατιμώρητος, σφαγές και Γενοκτονίες.

Το έγκλημα του Αυγούστου του 1996 στην Κύπρο έχει ονοματεπώνυμο, τους δολοφόνους του Τάσου Ισαάκ, τον Ραούφ Ντενκτάς (γνωστός και μη εξαιρετέος…), τον Νασίμ Γιλμάζ Τούρκος έποικος και πρώην μέλος της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας (ΜΙΤ), τον Νεϊφέλ Μουσταφά Εργκούν, Τούρκος έποικος, μέλος της τουρκοκυπριακής «αστυνομίας», τον Πολάτ Φικρέτ Κορελί Τουρκοκύπριος, κάτοικος της κατεχόμενης Αμμοχώστου, τον Μεχμέτ Μουσταφά Αρσλάν, Τούρκος έποικος, αρχηγός των Γκρίζων Λύκων στα κατεχόμενα, τον Ερχάν Αρικλί, πρώην υποψήφιος για την «προεδρία» των κατεχομένων, τους δολοφόνους του Σολωμού Σολωμού, τον Ραούφ Ντενκτάς (ξανά γνωστός και μη εξαιρετέος…), τον Κενάν Ακίν, Τούρκος έποικος, πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού, «υπουργός» του ψευδοκράτους, τον Χασάν Κουντακτσί, αντιστράτηγος εν αποστρατεία του κατοχικού στρατού (απεβίωσε την 17η Ιανουαρίου 2023 στα κατεχόμενα), τον Ερτάλ Χατζιαλί Εμανέτ, διοικητής Ειδικών Δυνάμεων των κατεχομένων, τον Αττίλα Σαβ, πρώην αρχηγός της «αστυνομίας» των κατεχομένων, τον Μεχμέτ Καρλί, στρατηγός του κατοχικού στρατού.

3.Το καθήκον των θεσμών και το χρέος των πολιτών

Οι εγκληματίες της κατοχικής Τουρκίας βρίσκονται από το 1996 καταχωρημένοι στον κατάλογο καταζητούμενων της Ιnterpol και ένας από αυτούς ο Ερτάλ Χατζιαλί Εμανέτ, είναι στη λίστα των πλέον καταζητούμενων προσώπων διεθνώς. Τη μοναδική φορά που επιχείρησε να εκτελεστεί κάποιο από τα εντάλματα σύλληψης ήταν το 2012, όταν οι αρχές του Κιργιστάν συνέλαβαν τον Ερχάν Αρικλί, χωρίς ωστόσο αποτέλεσμα, αφού με παρέμβαση της Τουρκίας αφέθηκε ελεύθερος, ενώ το 2017 έκανε διακοπές στην Τυνησία χωρίς να τον ενοχλήσει κανένας!

Για όσους σιωπούν ή μιλούν υποκριτικά λέγοντας ότι έχουν εκδοθεί εντάλματα σύλληψης για τους σφαγείς, η ερώτηση είναι αμείλικτη και έχει γίνει, εκτός από εμάς (και) από τους συγγενείς των ηρώων μας:

Μετά από πέντε κυβερνήσεις, δεκάδες Υπουργούς, οι οποίοι γνωρίζουν τους δολοφόνους, μάλιστα ο Αρικλί και ο Ακίν διετέλεσαν «υπουργοί» στο κατοχικό καθεστώς και αρκετοί συνομίλησαν μαζί τους σε διασκέψεις για τη «λύση», δεν ήρθε ο καιρός να τιμωρηθούν οι θύτες;

Γιατί 29 χρόνια μετά το έγκλημα κανείς καταζητούμενος δεν έχει συλληφθεί, αλλά συνεχίζει να απολαμβάνει την ασυλία, την ατιμωρησία;

Γιατί οι αρμόδιες αρχές, εθνικές, ευρωπαϊκές, διεθνείς αδιαφορούν;

Το έγκλημα, η αφαίρεση της ζωής του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού, έχει ονοματεπώνυμο και δεν έχει παραγραφεί. Μετά από 29 χρόνια, η Ύβρις δεν πρέπει να συνεχιστεί. Η ιστορία μας, η Ελευθερία μας, απαιτούν Δικαιοσύνη!

https://elthraki.gr/2025/08/%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%84%ce%ac%cf%83%ce%bf-%ce%b9%cf%83%ce%b1%ce%ac%ce%ba-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%83%ce%bf%ce%bb%cf%89%ce%bc%cf%8c-%cf%83%ce%bf%ce%bb%cf%89%ce%bc/

Σφαγή της Τριπολιτσάς - Massacre of Tripolitsa

✝️ Ένα τραγούδι αφιερωμένο σε μια από τις πιο αποφασιστικές στιγμές της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Στην άλωση της Τριπολιτσάς — όταν οι Έλληνες επαναστάτες, μετά από πολύμηνη πολιορκία, μπήκαν στην καρδιά του οθωμανικού Μοριά. 🔥 Η είσοδος των δυνάμεων του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην πόλη στις 23 Σεπτεμβρίου 1821 σήμανε τη συντριβή της τουρκικής κυριαρχίας στην Πελοπόννησο και τη θρυλική εκδίκηση για αιώνες σκλαβιάς, εξευτελισμών και σφαγών. ⚔️ Το τραγούδι δεν είναι απλώς μουσική – είναι κραυγή μνήμης, τιμής και ιστορικής δικαίωσης. [1η Στροφή] Χιλιάδες ψυχές ζητούν εκδίκηση, για χρόνια χαμένα στη σκλαβιά και θλίψη. Ορκίστηκαν με αίμα και τιμή, να σβήσει η ημισέληνος απ’ τη γη. --- [2η Στροφή] Ο Γέρος προχωράει σαν κεραυνός, ορκίστηκε να φέρει χαλασμό. Μες στου πασά τα τείχη μπήκε φωτιά, και στρώθηκε ο θάνατος με σπαθιά. --- [Ρεφρέν] Στην Τριπολιτσά ξεσπάει η οργή, «Σφάξτε τους Τούρκους, μη μείνει ψυχή!» Μάνα που έκλαιγες χρόνια σκλαβιά, πάρε εκδίκηση, δόξα και λευτεριά! --- [3η Στροφή] Δεν ήρθε λύπηση, δεν ήρθε έλεος, ήρθε η Νέμεσις κι ο δίκαιος θεός. Των μιναρέδων χάθηκε η φωνή, κι ο σταυρός κυριάρχησε πάνω στη γη. --- [Γέφυρα – τελική] Φωνές στο σκοτάδι, φωτιές στον Μοριά, Σφαγή δίχως τέλος, κραυγές για λευτεριά. --- [Τελικό Ρεφρέν] Στην Τριπολιτσά ξεσπάει η οργή, «Σφάξτε τους Τούρκους, μη μείνει ψυχή!» Μάνα που έκλαιγες χρόνια σκλαβιά, πάρε εκδίκηση, δόξα και λευτεριά! 📌 Μην ξεχάσετε να κάνετε εγγραφή και να σχολιάσετε. Η φωνή των πατριωτών ακούγεται δυνατά.

ΠΑΝΑΓΙΑ - ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ

 

ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΑΣΗΜΕΝΙΟ ΣΠΑΘΙ (μέρος 2ο)

 

ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΑΣΗΜΕΝΙΟ ΣΠΑΘΙ (μέρος 1ο)