Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Φεβρουαρίου 25, 2010
Το κείμενο της κ. Χριστίνας Σιδέρη που ακολουθεί δείχνει με τον πλέον σκληρό τρόπο τις άθλιες πρακτικές που ακολούθησε το υπουργείο Προστασίας Πολίτη με τις αναίτιες και απαράδεκτες προσαγωγές δεκάδων Ελλήνων στη ΓΑΔΑ, το απόγευμα της 24ης Φεβρουαρίου. Ασχέτως του πολιτικού χώρου στον οποίο κινείται η κ. Σιδέρη, αξίζει να το διαβάσετε μέχρι τέλους και να βγάλετε τα συμπεράσματά σας για την Ελλάδα του 2010. Η Χριστίνα Σιδέρη είναι στέλεχος της Ν.Δ. και έκανε το… «λάθος» να θέλει να σταθεί στο πλευρό των κατοίκων που θέλουν μια καλύτερη Αθήνα και μια ζωή χωρίς εγκληματικότητα και βία συμμοριών. «Κατηγορήθηκε» ως «Χρυσαυγίτισσα» (όπως και όλοι οι υπόλοιποι…) και εδώ θα διαβάσετε ένα μοναδικό χρονικό ντροπής για το πώς συμπεριφέρεται το κράτος απέναντι σε μια νόμιμη και ειρηνική συγκέντρωση:
“Αυτή είναι μία απλή παράθεση κάποιων γεγονότων, που έλαβαν χώρα εχθές, μέσα στην πρωτεύουσα μίας Δημοκρατικής(;) χώρας , όπου υποτίθεται ότι υπάρχει σεβασμός στον Έλληνα νομοταγή πολίτη και προστασία στη ζωή και τη σωματική του ακεραιότητα. Προσωπικά, θεωρώ, ότι βγήκα κερδισμένη και πολύ πλούσια από τη χθεσινή ημέρα. Είναι αφάνταστα ικανοποιητικό, να ανακαλύπτει κάποιος πράγματα, τα οποία πρέσβευε αλλά δεν είχε ίδια εμπειρία….. Ας πάρουμε λοιπόν, τα πράγματα από την αρχή!
Κέντρο Αθήνας 2,00 μ.μ
Ημέρα γενικής απεργίας και ελάχιστα μέσα μαζικής μεταφοράς λειτουργούν. Μας αποβιβάζουν στις στήλες του Ολυμπίου Διός και με τα πόδια ξεκινάω για να φτάσω κοντά στην Ομόνοια, που είναι χώρος συνάντησης για το επαγγελματικό μου ραντεβού. Περνώντας από το Σύνταγμα και την ώρα που φτάνουν οι πρώτες ομάδες που διαδηλώνουν, ακούω θορύβους από σπασίματα και κοιτώντας στη συμβολή της Σταδίου με την πλατεία, βλέπω για άλλη μία φορά κουκουλοφόρους να πετάνε πέτρες στην αστυνομία!!! Με ταχύτητα αστραπής οι ομαδούλες των παρακρατικών και αναρχικών ανεβαίνουν στο πάνω μέρος και βρίσκονται απέναντι από τον άγνωστο στρατιώτη, έξω από το ξενοδοχείο Grand Bretagne.
Μένω άναυδη, βλέποντας τους να κρατάνε αξίνες, δίχαλα σφυριά και να ξηλώνουνε, στην κυριολεξία, μάρμαρα, κομμάτια ασφάλτου και πεζοδρόμια. Γεμίζανε τα σακίδια που βρίσκονταν στις πλάτες τους και ακολούθως με τα πολεμοφόδια ανά χείρας, τα εκτοξεύανε βροχή προς τους αστυνομικούς που προσπαθούσανε μάταια να προστατευθούν. Άλλες ομαδούλες με full face και κράνη, πετάνε μολότοφ. Μόλις οι αστυνομικοί σπεύδουνε να τους απωθήσουνε, αυτόματα η περιφρούρηση των μπλοκ του ΠΑΜΕ, ΤΩΝ οικολόγων και του ΣΥΝ, ανοίγανε τα κοντάρια και τους ενσωματώνανε στον πυρήνα των διαδηλωτών. Αυτόματα 3-4 διαδηλωτές απόσπονταν από τα μπλοκ, πήγαιναν σε απόσταση αναπνοής από τους αστυνομικούς, τόσο που σχεδόν τα πρόσωπα τους αγγίζανε το ένα το άλλο και ούρλιαζαν βρισιές για τις μανάδες, τις αδερφές και τις γυναίκες τους. Τους αποκαλούσαν αδερφές και τους έλεγαν ότι γ………… Όσοι κρατούσαν ντουντούκες, εν χωρώ, δίνανε το σύνθημα «Έξω οι μπάτσοι από την πορεία»
Σε όλο το μήκος της Πανεπιστημίου, ότι τραπεζάκι και καρέκλα βρισκότανε στην εξωτερική μεριά των καταστημάτων, μαζί με τις ζαρντινιέρες, έχουν σπάσει και έχουν αποκολληθεί τα σιδερένια μέρη τους, τα οποία πετιούνται με μίσος και μανία προς την Αστυνομία και φυσικά προς το κεφάλι κάθε περαστικού που βρίσκεται μπροστά τους. Τα δακρυγόνα και τα καπνογόνα βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη και η ατμόσφαιρα είναι πνιγηρή! Κάδοι αναποδογυρίζονται και οι πρώτες φωτιές μπαίνουν. Τα συνεργία των ξένων ειδησεογραφικών πρακτορείων μαγνητοσκοπούν με πάθος τις σκηνές βίας και απόλυτης αναρχίας.
Τα μάτια μου τρέχουν ποτάμι, το δέρμα μου τσούζει και ο λαιμός μου έχει ξεραθεί, σχεδόν δε μπορώ να αναπνεύσω. Περνάω πίσω από μία διμοιρία των ματ και εκείνη ακριβώς τη στιγμή σκάνε πάνω μου και γύρω μου, κομμάτια από μάρμαρο. Σηκώνω τα χέρια μου για να καλύψω το κεφάλι μου και εκείνη ακριβώς τη στιγμή, νοιώθω ένα χέρι να με τραβάει και μία ασπίδα προστατεύει το δικό μου κεφάλι και αφήνει ακάλυπτο το σώμα ενός «μπάτσου – γουρουνιού», που δέχεται τα μάρμαρα αδιαμαρτύρητα για να με προστατεύσει! Ψελλίζω ένα ευχαριστώ και χώνομαι σε ένα παρακείμενο στενό, μένω για λίγα λεπτά εκεί μέχρι να περάσουν τα παρακρατικά και αναρχικά αληταριά.
Στο ύψος της Πανεπιστημίου και Εμμανουήλ Μπενάκη, βλέπω το πρώτο λεηλατημένο κατάστημα…… Ο κόσμος κοιτάει σαστισμένος και οι ευνοούμενοι του Χρυσοχοίδη αδειάζουν το μαγαζί. Κοιτάζω με απόγνωση την αστυνομία και ένας μου φωνάζει με δύναμη «Αυτή είναι η δημοκρατία μας, δε μας αφήνουν να προστατεύσουμε τους πολίτες» Μένω με το στόμα ανοιχτό από το θάρρος του αστυνομικού, ο οποίος πηγαινοέρχεται, ελέγχει τους άνδρες τους και είναι φανερή η οργή αλλά και η αδυναμία του, μπροστά στις άνωθεν εντολές!
Άγιος Παντελεήμονας 5,00 μ.μ
Μετά από μία ημέρα, ασφυκτικά γεμάτη από δακρυγόνα και καπνογόνα, «μπουκωμένη» και με τα μάτια και το λαιμό μου, ακόμα να τσούζουν, πίνουμε καφεδάκι με φίλους, στην πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα, σε παρακείμενη καφετέρια. Μερικά λεπτά αργότερα, λίγα ακόμα παιδιά από τη γειτονιά προστίθενται στην παρέα μας. Είναι φίλοι και μέρες πριν έχουν ζητήσει την παρουσία μας, στη διαμαρτυρία που διοργανώνουν οι κάτοικοι για τις απαράδεκτες συνθήκες της ζωής τους. Είναι μία εκδήλωση νόμιμη και μάλιστα με την άδεια της αστυνομίας.
Την ώρα που χαλαρώνουμε, οι γνωστοί-άγνωστοι αγαπημένοι και προστατευόμενοι του Χρυσοχοίδη, περνάνε ανενόχλητοι και μας φωτογραφίζουν. Εμείς γελάμε, άλλωστε δεν έχουμε τίποτα απολύτως να κρύψουμε. Είμαστε Έλληνες, φορολογούμενοι πολίτες και λανθασμένα πιστεύουμε, πως το κράτος ΟΦΕΙΛΕΙ να μας προστατεύει.
Η παρέα μας αυξάνεται και για να μη δημιουργούμε πρόβλημα, στους επαγγελματίες με το χώρο που πιάνουμε, μεταφερόμαστε στα σκαλιά της εκκλησίας, όπου και συνεχίζουμε τα ανέκδοτα, τα γέλια και τα πειράγματα. Είναι 6,00 μ.μ και είμαστε χαρούμενοι γιατί είναι από τις ελάχιστες φορές, που στην παρέα, έχουμε αντιπροσώπους από όλα τα ΝΟΜΙΜΑ ΚΟΜΜΑΤΑ και ΦΟΡΕΙΣ. Μία παλέτα απόψεων και ιδεολογιών, συντάσσετε κάτω από μία κοινή αγάπη ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ. Από το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΡΙΖΑ, τη Χ.Α, τη Δημοκρατική Αναγέννηση, το ΛΑΟΣ, τους Ανένταχτους, το ΣΤΟΧΟ, την Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας μέχρι τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Πλήθος κατοίκων έχει βγει στα μπαλκόνια και μοιράζεται το γέλιο, τον ήλιο και τη χαρούμενη ατμόσφαιρα. Τα παιδάκια παίζουν, μία χαριτωμένη ξανθούλα κάνει πατίνια, υπό την επίβλεψη του μπαμπά της. Οι πρώτοι πιστοί προσέρχονται για τη λειτουργία και μας χαιρετάνε, καθώς ανεβαίνουνε τα σκαλιά. Οι περισσότεροι είναι ηλικιωμένοι που δυσκολεύονται να ανέβουν τα λίγα σκαλιά, που τους χωρίζει από τον ιερό χώρο του Ναού. Όλοι μας κοιτάνε, μας ρωτάνε για τη συγκέντρωση και μας λένε πως σε λίγο θα είναι μαζί μας στην πλατεία Αμερικής.
Είμαι καθισμένη, στα πρώτα σκαλιά μαζί με δύο-τρία άτομα από την παρέα και συζητάμε για την οικονομική κατάσταση και την προκλητική εικόνα στο Γερμανικό περιοδικό FOCUS, όταν τέσσερις ένστολοι αστυνομικοί μας πλησιάζουν. Μας κάνουν νόημα να κατέβουμε για να τους μιλήσουμε. Μας ρωτάνε «που θα πάμε μετά από την εκκλησία». Τους απαντάμε στη συγκέντρωση στην πλατεία Αμερικής και επιστρέφουμε στις θέσεις και στην παρέα μας. Στα επόμενα πέντε λεπτά καταφτάνουν και μας περικυκλώνουν δύο διμοιρίες των ΜΑΤ.
Σε δευτερόλεπτα μας έχουν αποκλείσει στα σκαλιά της εκκλησίας. Είμαι ακόμα καθισμένη και κοιτάω με απορία τους αστυνομικούς…… Ο επικεφαλής στην κυριολεξία «γαυγίζει» και ουρλιάζει στους εξίσου απορημένους αστυνομικούς, «να μην αφήσουν κανένα να ξεφύγει». Αναρωτιέμαι αν είμαι εγκληματίας ή αν εν αγνοία μου, έχω διαπράξει κανένα σοβαρό αδίκημα. Ο κόσμος κατεβαίνει στο δρόμο, αφήνει τα μπαλκόνια και έρχεται εκεί μαζί μας. Προσπαθούν να διαπεράσουν την αλυσίδα των ΜΑΤ και να έρθουν δίπλα μας. Ο επικεφαλής για άλλη μία φορά ουρλιάζει «Μην αφήνετε κανένα να μπει, μην αφήνετε κανένα να βγει» Το πλήθος αδημονεί και φωνάζει προς πάσα κατεύθυνση «ντροπή», «αίσχος», «αφήστε τα παιδιά». Στριμώχνεται όλο και περισσότερο στα πεζοδρόμια, κλείνει τους γύρω δρόμους και πιέζει ασφυκτικά τα ΜΑΤ.
Μπροστά μου ακριβώς και σε απόσταση αναπνοής, βλέπω τους αστυνομικούς να κατεβάζουν το κεφάλι, να κουνιούνται ανήσυχα και να κοιτάζουν κάτω. Αισθάνονται αμήχανα ….. Τους κάνω νόημα, με τα μάτια πως δεν πειράζει….. και χαμογελώ! Μας είναι γνωστές οι πρακτικές της χούντας του ΠΑΣΟΚ. Σαν ΟΝΝΕΔίτισα, τις έζησα στο πετσί μου από το 81 μέχρι το 90. Μας προπηλακίζανε, μας δέρνανε, μας πηγαίνανε αυτόφωρα και μας πυροβολούσανε όπως στην Καλαμάτα. Ξέρουμε πως δε φταίνε οι απλοί αστυνομικοί και πως λογοδοτούνε. Το πλήθος έχει αγριέψει και φωνάζει. Πιέζει και σπρώχνει. Ένας από τα ΜΑΤ κρατάει ΜΟΤΟΡΟΛΑ και ρωτάει «ωραία τους αποκλείσαμε, τώρα τι να τους κάνουμε;» ΤΟΤΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΚΟΥΜΕ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΑ «Να τους προσαγάγετε»
Κοιτιόμαστε με απορία, οι αστυνομικοί είναι ακόμα πιο αμήχανοι και ανήσυχοι. Έχουν αρχίσει και ρωτάνε δυνατά «με ποια κατηγορία», «για ποιο λόγο», «δεν υπάρχει νομιμότητα», «δεν είναι σύννομο», «είναι παράνομο» Ο κόσμος αγριεύει και αρχίζει να σπρώχνει με δύναμη. Ο επικεφαλής ουρλιάζει στη ΜΟΤΟΡΟΛΑ, να του στείλουνε κλούβα και μας καταμετράει σα τα ζώα προς σφαγή. Είμαι ακόμα καθισμένη στα σκαλιά και ξεκινάω τα πρώτα τηλεφωνήματα. Σε δικηγόρους, σε κομματικά στελέχη και σε δημοσιογράφους. Ενημερώνω για την κατάσταση. Τα περισσότερα παιδιά μαζεύονται στο κεφαλόσκαλο και προσπαθούν να βρουν καταφύγιο στην εκκλησία. ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ. Κι όμως ο παπάς έχει κλειδώσει την πόρτα του Ιερού Ναού και έχει αφήσει Έλληνες απέξω, αντιμέτωπους με την αστυνομία, χωρίς κανένα λόγο και αιτία. Σε λίγο βγαίνει ο ίδιος και ζητά από τον επικεφαλή να αποκλείσει τις εισόδους του ΝΑΟΥ, για να μην τον ΕΝΟΧΛΟΥΜΕ!!!!!!!
Άλλη μία διμοιρία ΜΑΤ, παίρνει θέση και τώρα βρισκόμαστε κυριολεκτικά σε κλοιό. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, καταφτάνουν περιπολικά, μοτοσικλετιστές και βαν της αστυνομίας. Οι κάτοικοι είναι έξαλλοι, ουρλιάζουν, χειρονομούν και φωνάζουν συνθήματα κατά της αστυνομίας. Μια κοπέλα φωνάζει στον επικεφαλή να αφήσει μία κυρία η οποία έχει μητέρα, άρρωστη με Αλτσχάιμερ και είναι μόνη της, αλλά εκείνος την κοιτάζει με απαξίωση και της λέει να φύγει για να μη τη συλλάβει…… Τα παιδιά μαζεύονται πάλι στο κεφαλόσκαλο και τραγουδάνε μαζί με τους κατοίκους τον Εθνικό Ύμνο….. Βλέπω δυο νέες κοπέλες απέναντι μου, με δάκρυα να τρέχουν από τα μάτια τους και τα ματ εξακολουθούν και κοιτάζουν χαμηλά και κουνάνε αμήχανα τα πόδια τους…. Οι πόρτες των βαν και των περιπολικών ανοίγουν και για άλλη μία φορά ο επικεφαλής ουρλιάζει «πάρτε τους». Οι αστυνομικοί δε κουνιούνται από τις θέσεις τους………. και ο επικεφαλής ξαναουρλιάζει «ΠΑΡΤΕ ΤΟΥΣ ΕΙΠΑ, ΔΕΝ ΑΚΟΥΤΕ;» Τα ΜΑΤ συνεχίζουν να κοιτάνε αμήχανα …. Ο επικεφαλής διατάζει τη διμοιρία που βρίσκεται στον εξωτερικό κλοιό να παρέμβει, μια και αυτοί που μας κοιτάνε στα μάτια δε μπορούν να μας συλλάβουν και εκείνοι έρχονται δύο-δύο για να πάρουν ένα από εμάς.
Κατάσχουν τις Ελληνικές Σημαίες που είχαμε στοιβαγμένες και δεμένες για τη συγκέντρωση. Αλλά δε θέλουμε να τους κουράσουμε, τις κουβαλάμε εμείς, άλλωστε θεωρούμε τα δικά μας χέρια, πιο κατάλληλα!!!! Μας στοιβάζουν στα βαν και στα περιπολικά, «χωρίς σπρωξίματα» κατ΄ εντολήν… Με συνοδεία μοτοσικλετιστών, σειρήνων και φάρων αναμένων, κατεβαίνουμε σε κομβόι την Αχαρνών στο αντίθετο ρεύμα και με ρυθμούς που θυμίζουν τις καταδιώξεις στην Αμερική φτάνουμε τελικά στη ΓΑΔΑ.
Χρειάστηκαν μερικές ώρες για να μας πάρουν τα στοιχεία, να μας κάνουν σωματική έρευνα και έρευνα στα πράγματα μας για να μας αφήσουν τελικά ελεύθερους, αφού δεν υπήρχε καμία απολύτως κατηγορία γιατί ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ.
Πρέπει να πω ότι όλοι οι αστυνομικοί ήταν ευγενικοί και αμήχανοι και με τα μάτια κατεβασμένα….. Τους ευχαριστούμε και ξέρουμε ότι κάνανε τη δουλειά τους.
Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον αστυνομικό που αντέδρασε και είπε ότι είναι παράνομη αυτή η ενέργεια. Τους αστυνομικούς που δεν κινηθήκανε για να μας συλλάβουν. Τον αστυνομικό που κοίταξε αλλού για να «φύγει» ένας ανήλικος. Την αστυνομικό που με το ζόρι, γύρισε τη ματιά της στα πράγματα μου, όταν άδειασα την τσάντα μου για να την ελέγξει. Τους αστυνομικούς που προτιμούσαν να κοιτάνε τα χαρτιά με προσήλωση όταν μας έπαιρναν τα στοιχεία αντί για τα μάτια μας. Τον αστυνομικό που μας είπε ότι προτιμούσε να είναι στη θέση μας, παρά απέναντι μας. Τον αστυνομικό που μας είπε να προσέχουμε τώρα, γιατί «αυτοί» μπορεί να μας την έχουνε στημένη!
Ευχαριστούμε παιδιά, να είσαστε πάντα καλά και ασφαλείς. Λυπάμαι που τσάμπα χάσατε την ώρα σας, όταν τη στιγμή που μας μεταφέρατε ακούγαμε μέσα στα περιπολικά. από τον ασύρματο, για συμπλοκές μεταναστών και ξυλοκόπημα Ελλήνων από Αναρχικούς.
Video: Συλλήψεις πατριωτών στον Άγιο Παντελεήμονα
Σημείωση προς τον προϊστάμενο του Ι. Ν. Αγίου Παντελεήμονα Αχαρνών
Δεν πειράζει Αρχιμανδρίτη Προκόπιε Πετρίδη, ευτυχώς έχω μάθει ότι παππάδες υπάρχουν πολλοί αλλά το έθνος χρειάζεται ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΕΣ και από αυτούς υπάρχουν λίγοι…. Ήμουν τυχερή, είχα ένα τέτοιο θεολόγο και έτσι έμαθα να μη δίνω σημασία στους οσφυοκάμπτες, αλλά να υπερασπίζομαι τη θρησκεία μου, που αντιστάθηκε στους Αγαρηνούς και υπερασπίστηκε τους Έλληνες.
Σημείωση προς τον Αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας και τον Υπουργό ΠΡΟ.ΠΟ
Ξέρουμε ποιος έδωσε την εντολή για την παραβίαση των Συνταγματικών μας Δικαιωμάτων και αυτό δεν πρόκειται να περάσει έτσι απλά. Κύριε Χρυσοχοίδη και κύριε Οικονόμου, απαιτούμε την παραίτηση σας!!!”
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΙΔΕΡΗ – Τομεάρχης Β3 της Νομαρχιακής της ΝΔ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου