EΜΕΙΣ ΘΑ ΓΕΦΥΡΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΒΡΟ ΠΟΤΑΜΟ...

Κύλα τ' αργά σου τα νερά
και πότιζε μας τα σπαρτά.
ποτάμι αγαπημένο.

Στην όχτη σου με τις ιτιές,
κάτω από δάφνες και μυρτιές.
την ώρα περιμένω.

Να ξεχειλίσουμε μαζί.
Εσύ τον κάμπο τον πλατύ
κι' εγώ στην Θράκη όλη!

Με δίψα η γη της θα σε πιή,
μα εγώ θα πλύνω την ντροπή,
και θα βρεθώ στην Πόλη!