Δευτέρα 30 Ιουνίου 2025

Ενέργεια από απορρίμματα στη Βόρεια Ελλάδα – Στο επίκεντρο Ροδόπη, Ξάνθη και Πτολεμαΐδα

Τι σχεδιάζει το Υπουργείο Ενέργειας – Τα πλεονεκτήματα, τα μειονεκτήματα και οι αντιδράσεις – Πώς διασφαλίζεται η βιωσιμότητα των μονάδων – Ο νέος ενεργειακός χάρτης έως το 2027


Ωριμάζουν, έστω και με ρυθμούς χελώνας, τα σχέδια για μονάδες καύσης απορριμμάτων, με τη Βόρεια Ελλάδα στο επίκεντρο των σχεδιασμών του ΥΠΕΝ.

Βάσει του σχεδιασμού του Υπουργείου Ενέργειας και Περιβάλλοντος, μέσα στο 2025 στόχος είναι να τεθούν σε τροχιά υλοποίησης οι θεσμικές παρεμβάσεις και για τις μονάδες ενεργειακής αξιοποίησης αποβλήτων.

Στα πλάνα του ΥΠΕΝ είναι να δημοπρατηθούν τα έργα (6 σε όλη τη χώρα) έως το 2027 με τριετή περίοδο κατασκευής και δοκιμαστική λειτουργία. Εφόσον τηρηθούν τα χρονοδιαγράμματα, τα νέα εργοστάσια θα ανάψουν μηχανές από το 2030 και μετά.

Η μονάδα της ΔΕΗ στη Δυτική Μακεδονία


Το πλέον ώριμο project αφορά τη νέα μονάδα της ΔΕΗ στη Δυτική Μακεδονία, ένα project που συναντά τις σφοδρές αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας.

Η μονάδα «Waste to Energy» σχεδιάζεται να κατασκευαστεί στο χώρο που βρίσκεται σήμερα η αυλή του λιγνίτη του λιγνιτικού σταθμού Πτολεμαΐδα 5.

Ο σχεδιασμός της μονάδας προβλέπει την εγκατάσταση γεννήτριας ισχύος περίπου 38MW που εκτός από ρεύμα θα μπορεί να διαθέτει και θερμική ενέργεια για την κάλυψη των αναγκών των τηλεθερμάνσεων της Δυτικής Μακεδονίας.

Η μονάδα θα διαθέτει State of the Art αντιρρυπαντική τεχνολογία, ενώ σημαντική θα είναι και η ανάκτηση ανακυκλώσιμων υλικών από τα προϊόντα της καύσης.

Πρόκειται για μία επένδυση της τάξης των 300 εκατ. ευρώ που θα απασχολήσει 200 εργαζομένους κατά την κατασκευή της.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα έρευνας του 2024 της εταιρείας Enviroplan για λογαριασμό του ΥΠΕΝ, «μόνη αξιόπιστη τεχνική λύση για την περίπτωση των δευτερογενών καυσίμων και των υπολειμμάτων επεξεργασίας των Αστικών Στερεών Αποβλήτων τους είναι εκείνη της καύσης (αποτέφρωσης), ενώ οι εναλλακτικές επιλογές έχουν συνδεθεί στη συντριπτική τους πλειονότητα με αποτυχημένες εφαρμογές».

Η Βόρεια Ελλάδα στο επίκεντρο

Για τη Βόρεια Ελλάδα, η μελέτη προτείνει μία μονάδα ενεργειακής αξιοποίησης αποβλήτων στην Π.Ε. Ροδόπης της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και μία μονάδα στην Π.Ε. Κοζάνης της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.

Στο τραπέζι έχει πέσει και η Ξάνθη με μεγάλο ενεργειακό όμιλο να «σκανάρει» την περιοχή.

Αναφορικά με τις εκτιμώμενες ποσότητες δευτερογενών καυσίμων (RDF, SRF) που θα παράγονται στην Ελλάδα από τις μονάδες ανάκτησης και ανακύκλωσης αποβλήτων και τα Κέντρα Διαλογής το 2030 αναμένεται να ανέρχονται σε περίπου 1,2-1,3 εκατ. τόνοι ετησίως, σύμφωνα πάντα με την έρευνα.

Τσιμεντοβιομηχανία

Από τις ποσότητες αυτές, ένα μέρος (περ. 414.000 τόνοι/έτος, κλάσης 3, δηλ. υψηλής Θερμογόνου Δύναμης-ΚΘΔ) μπορούν να αξιοποιηθούν τόσο στην τσιμεντοβιομηχανία, όσο και σε μονάδες ενεργειακής αξιοποίησης, ενώ οι υπόλοιποι περίπου 860 χιλιάδες τόνοι/έτος (κλάσης 3 και άνω, δηλ. χαμηλότερης ΚΘΔ) μόνο στο δίκτυο των μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης

Πώς θα είναι οικονομικά βιώσιμες οι μονάδες

Λόγω του υψηλού τους CAPEX (κεφαλαιουχικές δαπάνες), αλλά και της αδυναμίας ανεύρεσης κοινοτικής χρηματοδότησης, τα έσοδα των μονάδων πρέπει να προέρχονται κυρίως από ένα συνδυασμό πώλησης της παραγόμενης ενέργειας και gate fees (το υπόλειμμα που θα προέρχεται από τις μονάδες διαχείρισης αποβλήτων).

Επικουρικά, αναμένονται μικρά έσοδα από την πώληση ανακυκλώσιμων υλικών, ενώ πρέπει να εξεταστεί και η δυνατότητα διάθεσης της θεσμικής ενέργειας, όπου αυτό είναι εφικτό. Λόγω του κανονισμού taxonomy της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι μονάδες ενεργειακής αξιοποίησης δεν μπορούν να λάβουν ενίσχυση από πόρους της ΕΕ.

Οφέλη και μειονεκτήματα

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της καύσης σκουπιδιών (σύμφωνα και με αντίστοιχες πρακτικές που εφαρμόζονται στο εξωτερικό) είναι η μείωση του όγκου των απορριμμάτων κατά 90% και του βάρους τους κατά 70%.

Η διαδικασία αυτή αντιμετωπίζει το πρόβλημα άμεσα, δεν απαιτεί κάποια προετοιμασία, μπορεί να εφαρμοστεί σε μεγάλους όγκους σκουπιδιών, δεν απαιτείται πολύς χώρος για την κατασκευή της μονάδας, υπάρχει διαθέσιμη τεχνολογία, δεν παράγεται μεθάνιο, η διαδικασία ανάκτησης της ενέργειας ισοδυναμεί με μια ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, ενώ ανακτώνται ο σίδηρος και τα μέταλλα που περιέχουν τα σκουπίδια.

Στα μειονεκτήματα της καύσης περιλαμβάνονται το κόστος της επένδυσης, η μακροχρόνια δέσμευση σε αυτήν, το γεγονός ότι δεν είναι κατάλληλη για μικρές ποσότητες απορριμμάτων, το ότι είναι μια διαδικασία προσαρμοσμένη στους περισσότερους τύπους απορριμμάτων, αλλά όχι σε όλους, η δημιουργία υπολείμματος, στάχτης και η έλλειψη μεγάλων ποσοστών κοινωνικής αποδοχής.

Στέφανος Μαχτσίρας

energymag.gr


Σ.Σ. ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ, ΑΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ, ΕΙΝΑΙ ΧΡΥΣΟΣ. ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΟ ΓΡΑΦΑΜΕ ΣΤΟΝ "ΣΤΟΧΟ". ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΡΑΦΑΜΕ ΣΤΟΝ ΠΑΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟ "ΣΤΟΧΟ" ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΘΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ...

Δευτέρα 23 Ιουνίου 2025

Τὸ Ἔπος τῶν Ἑλλήνων στὸν Β' Βαλκανικὸ πόλεμο κατὰ τὶς μάχες Κιλκίς - Λαχανᾶ, 19 - 21 Ἰουνίου 1913

 


Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Χασόγιας, Θεολόγος τοῦ Ε.Κ.Π.Α.

Μὲ τὴ λήξη τοῦ Α’ Βαλκανικοῦ Πολέμου, ἔληξε ἡ πρώτη περίοδος τῶν νικηφόρων βαλκανικῶν πόλεμων τῶν τεσσάρων βαλκανικῶν χριστιανικῶν βασιλείων ἤτοι Σερβίας, Βουλγαρίας, Μαυροβουνίου καὶ Ἑλλάδος κατὰ τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας. Ὡστόσο ἀκόμα δὲν εἶχαν καθοριστεῖ τὰ ὅρια τῶν ἐδαφῶν ποὺ θὰ κέρδιζε ἡ κάθε χώρα μὲ ἀποτέλεσμα νὰ εἶναι ἀκαθόριστη ἡ ὁριοθέτηση τῶν ἐδαφῶν γιὰ κάθε χώρα. Ἡ Βουλγαρία ἐπιθυμοῦσε τὰ ἐδάφη τῆς Μακεδονίας ἔχοντας τὸ ὄνειρο τῆς «Μεγάλης Βουλγαρίας», ἀπὸ τὴ συνθήκη τοῦ Ἁγίου Στεφάνου τοῦ 1878, ἡ Σερβία τὴν ἔξοδο στὴν Ἀδριατικὴ θάλασσα καὶ ἡ Ἑλλάδα νὰ ἀπελευθερώσει τοὺς Ἕλληνες τῆς Μακεδονίας. Ἤδη στὴν ἀπελευθερωμένη Θεσσαλονίκη ἀπὸ τὸν Ἑλληνικὸ Στρατό, ὑπὸ τὴν διοίκηση τοῦ Διαδόχου Κωνσταντίνου, στρατοπέδευε μία μεραρχία τοῦ βουλγαρικοῦ στρατοῦ. Οἱ προκλήσεις τῶν Βουλγάρων ἔναντι τῶν ἑλληνικῶν δυνάμεων εἶχαν φανεῖ τὴν 19η Φεβρουαρίου 1913 στὴ Νιγρίτα καὶ τὴν 11η Μαΐου 1913 στὸ Παγγαῖο ὅταν ἐπιχείρησαν αἰφνιδιαστικὰ νὰ καταλάβουν... τὰ συγκεκριμένα ὑψώματα μὲ ἀπώτερο σκοπὸ τὴν κατάληψη τῆς Θεσσαλονίκης.

Τὴν 11η/24η Μαΐου 1913 ἔφτασε στὴν Θεσσαλονίκη ὁ Βασιλεὺς Κωνσταντῖνος καὶ ἔπειτα ἀπὸ πέντε ἡμέρες ὁ Πρωθυπουργὸς Ἐλ. Βενιζέλος. Κοινὴ ἀντίληψη καὶ τῶν δύο πολιτειακῶν ἀνδρῶν ἦταν ὅτι δὲ θὰ ἀργοῦσε νὰ ξεσπάσει μία νέα σύγκρουση. Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ τὴν 19η Μαΐου / 1η Ἰουνίου 1913 ὑπογράφθηκε στὴ Θεσσαλονίκη μία μυστικὴ ἑλληνο-σερβικὴ ἀμυντικὴ συνθήκη. Οἱ Βούλγαροι ἐποπτεύθηκαν τὴν ἑλληνο-σερβικὴ συμμαχία καὶ θέλοντας νὰ αἰφνιδιάσουν ἐπιτέθηκαν κατὰ Ἑλλήνων καὶ Σέρβων τὴν 17/30 Ἰουνίου 1913. Σημειώνεται δὲ ὅτι ὁ Βουλγαρικὸς Στρατὸς ἦταν ἰσχυρότερος ἔναντι Ἑλλήνων καὶ Σέρβων ἀφοῦ διέθετε 316 τάγματα, ἐνῷ 199 τάγματα διέθετε ἡ Σερβία καὶ 73 τάγματα ἡ Ἑλλάδα. Ἐπί κεφαλῆς τῶν Βουλγαρικῶν δυνάμεων ἦταν ὁ Στρατηγὸς Μιχαὴλ Σαβώφ.
Ἀρχικὰ οἱ ἑλληνικὲς δυνάμεις ἐκκαθάρισαν τὴ Θεσσαλονίκη ἀπὸ τὸ βουλγαρικὸ στρατό. Ἐν συνεχείᾳ τὴν 18η Ἰουνίου 1913 ἔφτασε στὴ Θεσσαλονίκη ὁ Βασιλεὺς Κωνσταντῖνος καὶ ἀνέλαβε ὡς ἀρχιστράτηγος τὴ διεύθυνση τῶν ἐπιχειρήσεων τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ. Ἐξέδωσε ἐπείγουσα διαταγὴ γιὰ νὰ χτυπηθεῖ ὁ βουλγαρικὸς στρατὸς στὴν περιοχὴ Κιλκίς-Λαχανά. Οἱ Βούλγαροι ὀχυρώθηκαν στὰ ὑψώματα τοῦ Παλιόκαστρου καὶ στὴν πόλη τοῦ Κιλκὶς ποὺ κατεῖχαν ἀπὸ τὴν 26η Ὀκτωβρίου 1912.


ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ

Τὴν 19η Ἰουνίου 1913 στὸν τομέα τοῦ Κιλκὶς ἔφθασαν οἱ ἑλληνικὲς μεραρχίες ΙΙ, ΙΙΙ, IV, V καθὼς καὶ ἡ Ταξιαρχία Ἱππικοῦ προκειμένου νὰ ἐπιτεθοῦν κατὰ τῆς Ἰιιης Βουλγαρικῆς Μεραρχίας. Τὸ πρωὶ τῆς 19ης Ἰουνίου ξεκίνησε ἡ ἑλληνικὴ ἐπίθεση κατὰ τῶν βουλγαρικῶν δυνάμεων, ὑπὸ δύσκολες καιρικὲς συνθῆκες καθὼς ἡ θερμοκρασία ἔφτανε τοὺς 40 βαθμοὺς κελσίου. Οἱ ἡμέτερες δυνάμεις ἀπελευθέρωσαν τὸ χωριὸ Μάνδρες.
Τὴν 20η Ἰουνίου ἡ προχώρηση τῶν ἑλληνικῶν ταγμάτων ἦταν δυσχερὴς λόγῳ τῆς ἔντονης δράσης τοῦ βουλγαρικοῦ πυροβολικοῦ. Τὸ Γενικὸ Στρατηγεῖο στὶς 17:00 ἐξέδωσε ἐπείγουσα διαταγὴ γιὰ κοινὴ δράση καὶ τῶν τεσσάρων μεραρχιῶν. Ὁ Ἀρχιστράτηγος - Βασιλεὺς Κωνσταντῖνος τόνιζε πρὸς τοὺς ἄνδρες του τὴν ἀνάγκη ἀπελευθερώσεως τοῦ Κιλκὶς ὑπογραμμίζοντας ὅτι: ««ΑΥΡΙΟ ΑΞΙΩ ΤΗΝ ΠΤΩΣΙΝ ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ».» Ἡ κίνηση αὐτὴ πραγματοποιήθηκε μόνο ἀπὸ τὴ Ἰια Μεραρχία τοῦ Στρατηγοῦ Κωνσταντίνου Καλλάρη. Τὴν 20η πρὸς 21η Ἰουνίου ἐκδηλώθηκε ἡ νυχτερινὴ ἐπίθεση τῆς Ἰιας Μεραρχίας κατὰ τῶν Βουλγάρων. Ἔγιναν φονικὲς μάχες σῶμα μὲ σῶμα μὲ τὴ χρήση τῆς λόγχης. Στὶς 09:40 τῆς 21ης Ἰουνίου 1913 ὁ Καλλάρης ἀνέφερε στὸ Γενικὸ Στρατηγεῖο: «Ἀναγγέλω νίκην Κιλκίς. Ἐχθρὸς ὑποχωρεῖ ἐγκαταλείψας ὀχυρωμένας θέσεις ἤδη ἐγκαταλείπει καὶ πόλιν κατὰ τμήματα. Διέταξα καταδίωξιν. Πλευρικὴ ραγδαία ἐπίθεσις μεραρχίας μου ἐδικαίωσε προσδοκίας σας ἐπενεγκοῦσα ἀποφασιστικὴν ἔκβασιν ἀγῶνος».



ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΟΥ ΛΑΧΑΝΑ

Στὸ μέτωπο τοῦ Λαχανᾶ ἡ Ἰη ἑλληνικὴ μεραρχία ἐπιτέθηκε κατὰ τῶν βουλγαρικῶν θέσεων στὶς 06:00. Τὴν ἐπιθετικὴ ἐπιχείρηση πραγματοποίησαν τὸ 2Ο καὶ 4ο Ἑλληνικὸ Σύνταγμα. Προωθηθήκαν σὲ ἀπόσταση 800 μέτρων ἀπὸ τὶς βουλγαρικὲς θέσεις ὅπου δέχθηκαν καταιγισμὸ ἐχθρικῶν πυρῶν καὶ καθηλώθηκαν. Τὸν ἀγῶνα τῶν ἑλληνικῶν δυνάμεων ἐνίσχυσε τὸ 5ο Σύνταγμα καθὼς καὶ τρεῖς ὀρειβατικὲς πυροβολαρχίες. Τὸ 1ο Σύνταγμα Εὐζώνων κατέλαβε τὸ ὕψωμα «Γερμανικὸ» καὶ συνέχισε πρὸς Ξυλόπολη. Τὸ μεσημέρι τῆς 21 Ἰουνίου 1913 ὁ Ταγματάρχης Ἰω. Βελισσαρίου μὲ τοὺς Εὔζωνες τοῦ 9ου Τάγματος, ἐπιτέθηκαν διὰ τῆς λόγχης κατὰ τῶν Βουλγάρων καὶ ἐκπόρθησαν τὶς βουλγαρικὲς θέσεις. Ὁ ἡρωικὸς Ταγματάρχης Βελισσαρίου μαζὶ μὲ τοὺς γενναίους ἄνδρες του, ἀπελευθέρωσε τὸ Λαχανᾶ, ὅπως εἶχε συμβάλει στὴν ἀπελευθέρωση τῶν Ἰωαννίνων λίγους μῆνες νωρίτερα (Φεβρουάριος 1913) ὅπου ἔλαβε τὸ προσωνύμιο «Μαῦρος Καβαλάρης».
Ἡ νίκη αὐτὴ τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ ἔκανε τὸν Ἕλληνα Πρωθυπουργὸ νὰ ἀπευθύνει ἕνα συγχαρητήριο τηλεγράφημα πρὸς τὸν Ἀρχιστράτηγο – Βασιλέα Κωνσταντῖνο.



Τὸ τηλεγράφημα εἶχε ὡς ἑξῆς:

«Α.Μ. Βασιλέα,
Εἶμαι εὐτυχής, ὑποβάλλων εἰς Ὑμετέραν Μεγαλειότητα συγχαρητήρια ἐπὶ τῷ νέῳ θριάμβῳ τοῦ Στρατοῦ Αὐτῆς.
Ἀθῆναι, 21.6.1913, μεσημβρία.
Πρωθυπουργὸς Βενιζέλος»

Ὁ Ἀρχιστράτηγος-Βασιλεὺς ἀπήντησε στὸ τηλεγράφημα τοῦ πρωθυπουργοῦ του ὡς ἑξῆς:
«Βενιζέλον Πρωθυπουργόν –Ἀθήνας,
Εὐχαριστῶ ἐγκαρδίως. Εἶμαι ὑπερήφανος, Διοικῶν τοιοῦτον Στρατὸν εἰς τὸν ὁποῖον ἡ Πατρίς δύναται ἥσυχος νὰ ἐμπιστευθῇ τὰς τύχας της.
Μπάλτσα, 21.6.1913, ὥρα 4 μετὰ μεσημβρίαν.
Κωνσταντῖνος Β.»

Τὰ ἀποτελέσματα τῆς μάχης τοῦ Κιλκίς-Λαχανᾶ καὶ γενικότερα τοῦ Β’ Βαλκανικοῦ Πολέμου ἦταν ἐξαιρετικά. Ὁλόκληρη ἡ Μακεδονία ἦταν ἐλεύθερη καὶ ἑλληνική. Ὁ στρατιωτικὸς ἐκεῖνος ἆθλος ὀφείλονταν στὴν ἄρτια ἐκπαίδευση ἀλλὰ καὶ τὸν ἡρωισμὸ τόσο τῶν ἀξιωματικῶν ὅσο καὶ τῶν ὁπλιτῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ. Ὁ τότε Ἐπιτελάρχης Συνταγματάρχης Βίκτωρ Δούσμανης τόνιζε ὅτι ὁ Ἕλληνας στρατιώτης ἀψήφησε τὸ βουλγαρικὸ πυροβολικὸ καὶ ἐφάρμοσε τὴν τακτικὴ «Ἐμπρὸς διὰ τῆς λόγχης». Ἑπτὰ διοικητὲς Συνταγμάτων καὶ τρεὶς διοικητὲς ταγμάτων ἔπεσαν ὑπὲρ πατρίδος στὴν τριήμερη αὐτὴ μάχη. Ἀναδείχθηκε ἐπιπλέον γιὰ ἄλλη μία φορὰ ἡ χρηστὴ διοίκηση τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ ὑπὸ τὸν Ἀρχιστράτηγο καὶ Ἀνώτατο Ἄρχοντα τῆς Χώρας, Βασιλέα Κωνσταντῖνο καθὼς καὶ ἡ ἱκανότητα τοῦ Γενικοῦ Ἐπιτελείου ἀφοῦ τὰ σχέδια τοῦ Ἑλληνικοῦ στρατοῦ, εἶχαν συνταχθεῖ μὲ ἐπιμέλεια ἀπὸ τὸν τότε Διευθυντὴ τοῦ Τμήματος Ἐπιχειρήσεων, Ταγματάρχη Μηχανικοῦ Ἰωάννη Μεταξᾶ. Οἱ νῖκες στὸ πεδίο τῆς μάχης ἔφεραν στὴ συνέχεια καὶ τὴ νίκη στὸ διπλωματικὸ ἀγῶνα τῆς ἐποχῆς γιὰ τὴν κυβέρνηση τοῦ Ἐλ. Βενιζέλου.


Ἡ ἐφημερίδα ΣΚΡΙΠ τῆς ἐποχῆς


Στὶς κρίσιμες ἡμέρες ποὺ βιώνουμε τὰ διδάγματα τῆς ἀνδρείας τῶν προγόνων μας τῆς μάχης Κιλκίς - Λαχανᾶ, δίνουν τὸ παράδειγμα στὴ νέα γενιὰ τῶν Ἑλλήνων, ὅτι μόνο μὲ ἐθνικὴ ὁμοψυχία καὶ μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ οἱ Ἕλληνες μποροῦν νὰ μεγαλουργήσουν, νικῶντας ὑπέρτερους ἐχθρούς. Τότε ἐμεγαλύνθη ἡ Ἑλλάδα, σήμερα οἱ ἀπόγονοι ἐκείνων τῶν ἡρώων κρατοῦν ἄσβεστη τὴ μνήμη τους καὶ τοὺς εὐγνωμονοῦν γιὰ τὴ θυσία τους.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
-Γ.Ε.Σ./Δ.Ι.Σ., «Ὁ Ἑλληνικὸς στρατὸς κατὰ τοὺς Βαλκανικοὺς πολέμους 1912-1913, Τόμος Γ’ Ἐπιχειρήσεις κατὰ τῶν Βουλγάρων (Β’ Βαλκανικὸς Πόλεμος)», Ἀθήνα 1992.
-Δούσμανη Βίκτωρ, Ὁ Συμμαχικὸς Πόλεμος κατὰ τῶν Βουλγάρων, Ἀθῆναι, 1927.
-Μαρκεζίνη Β. Σπυρίδωνος. Πολιτικὴ Ἱστορία τῆς Νεωτέρας Ἑλλάδος, τόμος 3Ος, Ἀθήνα 1966.
-Παπαφλωράτος Ἰωάννης, Ἡ ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ, Τόμος 1ος, ἐκδ. Σάκκουλα, Ἀθήνα, 2014.
biblosistoria

Σάββατο 21 Ιουνίου 2025

Ο Φιντάν βάζει τη Θράκη στο τραπέζι της Ισλαμικής Διάσκεψης!

Mαζί με τα Δωδεκάνησα, με αφήγημα «τουρκικών δικαιωμάτων» – H γείτονα χώρα προφανώς επιθυμεί να κρατά επίκαιρο το θέμα

Ο Χακάν Φιντάν «θα θέσει τις παραβιάσεις δικαιωμάτων του τουρκικού πληθυσμού στα Δωδεκάνησα» στον οργανισμό Ισλαμικής Διάσκεψης.

Μετά τη δημοσίευση των χαρτών του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού που περιλαμβάνει το μισό Αιγαίο, η Τουρκία προφανώς επιθυμεί να κρατά επίκαιρο το θέμα της υποτιθέμενης μειονότητας σε Θράκη, αλλά και… Δωδεκάνησα.

Όπως αναφέρει το πρακτορείο Anatolu, ο Χακάν Φιντάν «θα θέσει τις παραβιάσεις δικαιωμάτων του τουρκικού πληθυσμού στα Δωδεκάνησα» στον οργανισμό Ισλαμικής Διάσκεψης.

Το δημοσίευμα αναφέρει:


«Με οικοδεσπότη τον Τ/Υπουργό Εξωτερικών Hakan Fidan, η 51η Σύνοδος του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας θα πραγματοποιηθεί στην Κωνσταντινούπολη στις 21-22 Ιουνίου με θέμα “Ο Οργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας σε έναν κόσμο που αλλάζει”.

Ο Φιντάν αναμένεται να επαναλάβει το κάλεσμά του προς όλες τις μουσουλμανικές χώρες να υποστηρίξουν τα φυσικά δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων και να καθιερώσουν άμεσες επαφές μαζί τους. Αναμένεται επίσης να τονίσει τη σημασία των προσπαθειών του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας για την αντιμετώπιση πρακτικών που παραβιάζουν τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις ελευθερίες της ‘Τουρκικής Μουσουλμανικής μειονότητας’ στη ‘Δυτική Θράκη’ και του ‘τουρκικού πληθυσμού’ στα νησιά των Δωδεκανήσων της Ελλάδας».

pentapostagma.gr


Σ.Σ. Την ίδια ώρα ο Φιλέλλην (ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΦΙΛΕΛΛΗΝ) ΥΠ.ΕΞ. εξασκείται στις επικύψεις κεφαλής προς τον σουλτανίσκο (κατά το σουλτανίνα) Ερντογάν... Επίσης, την ίδια ώρα χάνουμε τον φιλέλληνα Χαφτάρ της Λιβυής που προσεγγίζει την τουρκία. Κατά τ' άλλα .... καλά!!!!

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2025

Μήπως αυτή είναι η λύση στο Δημογραφικό;

Ενδιαφέρουσες προτάσεις για την πληθυσμιακή ενίσχυση της χώρας μας από τον Διδάκτορα Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών, Μελέτη Μελετόπουλο – «Εάν κατορθώσει αυτό το έθνος να αποκτήσει ένα όραμα, οι άνθρωποι θα αρχίσουν να δημιουργούν οικογένειες»


Τις δικές του ρηξικέλευθες προτάσεις κατέθεσε στην εκπομπή «View Point» και την δημοσιογράφο Ειρήνη Αργύρη, ο Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Γενεύης, Μελέτης Μελετόπουλος.

Σκιαγραφώντας την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη χώρα μας, ο κ. Μελετόπουλος δήλωσε μετά βεβαιότητος πως το δημογραφικό πρόβλημα επιλύεται.

Συγκεκριμένα, επεσήμανε τα εξής:


«Το δημογραφικό βεβαίως και επιλύεται. Αυτά που λένε οι δημογράφοι και που τις επαναλαμβάνουν διάφοροι πολιτικοί ότι είναι αδύνατο να λύσουμε το δημογραφικό διότι οι Έλληνες έχουν σταματήσει να γεννάνε οπότε πρέπει να φέρουμε διάφορους πληθυσμούς από την Ασία και την Αφρική, κτλ., είναι τελείως ανυπόστατα.

Ποια είναι η ουσία; Η Ελλάδα έχει αυτήν τη στιγμή κατ’ αρχήν 800.000 ανθρώπους μεταξύ 25 και 40 χρονών που φύγαν τα τελευταία 15 χρόνια και πήγαν κυρίως στην Ευρώπη και οι οποίοι θέλουν να ξανάρθουν. Αλλά να έρθουν να κάνουν τι στην Ελλάδα, όπως είναι σήμερα η Ελλάδα; Θα έρθουν όμως αμέσως εάν δουν ένα νέο τοπίο στην Ελλάδα. Δε μιλάμε για 100.000 και 200.000. Μιλάμε για έναν πληθυσμό που αγγίζει το εκατομμύριο και είναι νέοι άνθρωποι σε αναπαραγωγική ηλικία. Πρώτον.

Δεύτερον. Γιατί κάνουμε συλλογικές συμβάσεις για να φέρουμε στην Ελλάδα αλλοδαπούς από διάφορα μέρη της Ασίας και της Αφρικής και δεν προσκαλούμε εδώ ανθρώπους που ανήκουν στην ορθόδοξη κοινότητα της Συρίας; Αυτοί αποκαλούνται Rum Othodox (Ορθόδοξοι Ρωμιοί), έχουν ρωμαίικη συνείδηση. […] Παρακαλώ να παρακαμφθεί η γραφειοκρατία, γιατί παρακάμπτεται η γραφειοκρατία για άλλους αλλά γι’ αυτούς δε βλέπω να γίνεται κάτι. Να παρακαμφθεί η γραφειοκρατία, να πάρουν ιθαγένεια να φέρουμε από αυτούς τους ανθρώπους που είναι 4-5 εκατομμύρια, ας φέρουμε 500.000 στην Ελλάδα, ας φέρουμε 1.000.000. Να τους εγκαταστήσουμε στη Θράκη και στα νησιά. Πολλοί από αυτούς έχουν υψηλό μορφωτικό επίπεδο. Είναι μηχανικοί, γιατροί. Εδώ δεν έχουμε στα νησιά μας γιατρούς. Ας φέρουμε αυτούς τους ανθρώπους, να τους δώσουμε περιουσιακά στοιχεία. Το κράτος έχει τεράστια περιουσία που είναι εντελώς αναξιοποίητη. Γιατί να μην δώσουμε σε αυτούς εγκαταλελειμμένες περιοχές και να αφήνουν να τις αγοράζουν οι Τούρκοι, όπως κατήγγειλε προ ημερών ο Δήμαρχος της Αλεξανδρούπολης; Δεν πιστεύω ότι είναι οικονομικό το θέμα. Οι Έλληνες δε βλέπουν πια προοπτική. Εάν κατορθώσει αυτό το έθνος να αποκτήσει ένα όραμα, θα δείτε ότι οι άνθρωποι θα αρχίσουν να δημιουργούν οικογένειες. Η υπογεννητικότητα δεν είναι οικονομικό θέμα, είναι αξιακό θέμα. Έχει σχέση με την προοπτική μας ως λαού. Έχει σχέση με το μέλλον μας. Εάν πειστούμε ότι έχουμε μέλλον, θα ξαναρχίσουμε να κάνουμε οικογένειες».

* * *
Σημείωση Ε.Θ. 
Ας ληφθούν υπ’ όψιν τα παραπάνω λεγόμενα του κ. Μελετόπουλου, τα οποία έχουν λογική και θα μπορούσαν άνετα να υλοποιηθούν.
Είναι αυτό που λέμε χρόνια εδώ στην «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ», πως δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο. Όλα θέμα απόφασης είναι.
Επιτέλους, πρέπει να πάψει η ερήμωση της Ελλάδας και ειδικότερα, του Έβρου μας…
Μ.Κ.

Σ.Σ. ΕΜΠΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΠΡΩΤΑ ΟΙ ΑΝΥΠΑΝΤΡΟΙ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ. ΚΑΙ ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΛΙΓΑ ΤΕΚΝΑ ΝΑ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗΣΟΥΝ. ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΡΑΨΕΙ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΣΤΟΧΟΣ", ΑΛΛΑ ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ ΕΝ ΤΗ ΕΡΗΜΩ...

ΑΡΧΑΙΟΣ - ΑΣΠΙΔΑ - ΑΚΟΝΤΙΟ (μέρος 5ο)




















Τετάρτη 11 Ιουνίου 2025

7η Ιουνίου 1824: Από το ολοκαύτωμα του Ελληνισμού της Κάσου, στην αμφισβήτηση της Ελληνικότητας της Κάσου…



Ένα από τα πολλά και σημαντικά ερωτήματα που αφορούν την Παλιγγενεσία του 1821, σχετίζεται με τα θύματα, τους προγόνους μας που έπεσαν για εμάς, για το αυτεξούσιο μας.

Η Ελευθερία μας είναι «θεμελιωμένη εις τα αίματα οκτακοσίων χιλιάδων Ελλήνων φονευθέντων εις τον αγώνα», γράφει ο δικαστής Γεώργιος Τερτσέτης, ο δικαστής, ο οποίος αρνήθηκε να καταδικάσει τον πρωταγωνιστή της Επανάστασης Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Μάλιστα, ο Τερτσέτης αναφέρει την σπουδαία αυτή παρατήρηση, στην απολογία του στην δική του Δίκη η οποία έγινε λίγο αργότερα, λόγω ακριβώς της θαρραλέας στάσης του…

Η Ελευθερία μας λοιπόν βασίζεται στην αντίσταση των ενόπλων, αλλά και στη θυσία των αμάχων. Στα Ολοκαυτώματα, στις Σφαγές, στην Κωνσταντινούπολη, στην Κύπρο, στην Αδριανούπολη, στο Αίγιο, στην Πάτρα, στο Άργος, στη Σμύρνη, στη Λέσβο, στις Κυδωνιές, στην Κω, στη Ρόδο, στην Κρήτη, στη Θεσσαλονίκη, στην Κασσάνδρα, στη Σαμοθράκη, στη Χίο, στη Νάουσα, στα Ψαρά, στην Ανδρίτσαινα, στο Μεσολόγγι, στην Κάσο.


Μαρτυρικός και μακρύς κατάλογος ο οποίος δεν εξαντλείται στην καταγραφή των μαζικών εγκλημάτων των Τούρκων και των συμμάχων τους, ωστόσο αποκαλύπτεται ο φόρος αίματος των προγόνων μας, το μέγεθος του τιμήματος της Ελευθερίας μας, αλλά δυστυχώς και η απουσία από το δημόσιο λόγο των θεμελίων του αυτεξουσίου μας.

Μία απουσία δυσανάλογη της προσφοράς στο Έθνος και στην Ελληνική ναυτοσύνη, με την οποία είναι ταυτισμένη, είναι η Κάσος.


Νήσος με κεντρικό ρόλο στην Επανάσταση, υπήρξε σημαντικό έρεισμα των επαναστατικών δυνάμεων στο Αιγαίο και κύριο στήριγμα της Κρήτης, την εξέγερση της οποίας οι Κάσιοι υπερασπίστηκαν με επιτυχία.

Για τα παραπάνω, αλλά και γιατί τα πλοία των Κασίων είχαν πραγματοποιήσει σειρά επιθετικών ενεργειών σε βάρος Αιγυπτιακών και Τουρκικών πλοίων και είχαν προσβάλει τις ακτές της Ρόδου και των παραλίων της Μικράς Ασίας, το νησί έγινε ο στόχος των κατακτητών. Έτσι το 1824 και αφού ο Σουλτάνος απευθύνθηκε, για στρατιωτική αρωγή στον υποτελή του, διοικητή της επαρχίας της Αιγύπτου Μεχμέτ Αλή Πασά, απέπλευσε μία μεγάλη ναυτική δύναμη με επικεφαλής το γιο του Ιμπραήμ, το γνωστό σφαγέα του Ελληνισμού. Ο στόλος ήταν μία τεράστια αρμάδα Αιγυπτιακών, Αλγερινών και Τυνησιακών 400 σκαφών, επί των οποίων επέβαιναν πάνω από 14.000 πεζοί, 2.000 ιππείς και 500 πυροβολητές με 150 κανόνια.

Οι Κάσιοι μπροστά στον κίνδυνο, έστειλαν επιστολές στην Προσωρινή Διοίκηση της Ελλάδας για βοήθεια, αλλά η κυβέρνηση απάντησε ότι δεν ήταν σε θέση να βοηθήσει…

Έτσι όταν ο εχθρικός στόλος εμφανίστηκε στα ανοικτά της Κάσου στις 2 Ιουνίου 1824 και παρά τις επανειλημμένες και εκ νέου εκκλήσεις τόσο προς τα άλλα ναυτικά νησιά (Ύδρα και Σπέτσες), όσο και προς την κυβέρνηση για την ενίσχυση, οι Έλληνες έμειναν αβοήθητοι.


Οι εχθρικές δυνάμεις αποβιβάστηκαν στο νησί την 7η Ιουνίου 1824, περικύκλωσαν τους Έλληνες και ακολούθησε η καταστροφή του νησιού, η δολοφονία πάνω από 2000 ανδρών και η αιχμαλωσία άλλων τόσων γυναικών και παιδιών. Από τους 2.000 αιχμαλώτους, ένα μικρό μέρος εξαγοράστηκε από τους ξενιτεμένους συγγενείς τους, αλλά οι περισσότεροι πουλήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα της Αιγύπτου και της Κρήτης. Μετά την καταστροφή, οι διασωθέντες Έλληνες συγκρότησαν ως στοιχείο επιβίωσης μία ισχυρή Διασπορά στις ΗΠΑ, στην Αυστραλία, σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης, αλλά και στην Αθήνα, την Ρόδο, συνεχίζοντας να αποτελούν ισχυρή ναυτική δύναμη, συνεισφέροντας στην εμπορική ναυτιλία της Ελλάδας.

Το Ολοκαύτωμα, εκτός από κυρίαρχη στιγμή στην ιστορία της Ηρωικής Νήσου της Κάσου αποτελεί ως θυσία και το θεμέλιο της Ελευθερίας μας, ωστόσο αποτελεί και κυρίαρχη υπενθύμιση για το σήμερα, αφού οι επίγονοι των δολοφόνων, με δεδομένη την εγχώρια ανοχή, επανέρχονται για μία εκ νέου προσπάθεια αμφισβήτησης της Ελληνικότητας της Νήσου…



Θεοφάνης Μαλκίδης

Συγγραφέας του βιβλίου «Σφαγές και Ολοκαυτώματα στην Επανάσταση του 1821» Θεσσαλονίκη-Αλεξανδρούπολη: Εκδόσεις Περιοδικό Ενδοχώρα 2023.